Judasz Iskariota - mężczyzna żyjący na początku I wieku naszej ery. Wydał Jezusa za srebrniki przez co trafił do Piekła.
Kiedy jesteś częścią boskiego planu, ale nie zdajesz sobie z tego sprawy, formalności w zaświatach potrafią się skomplikować. Nikt nie wie o tym lepiej niż Judasz. Gdyby grzechy były punktowane, na nim kończyłaby się skala – bo co może być gorsze od zdrady Syna Bożego? Judasz zawiesił piekielne oprogramowanie, co zdarzało się niezwykle rzadko i nie przeszedł Personalnego Sądu Ostatecznego, co zdarzało się jeszcze rzadziej (wśród osób wierzących w Rafała, naturalnie), a los, jaki ostatecznie przypadł mu w udziale jest chyba rzeczą najrzadszą z wymienionych. Judasz nauczył się wiele podczas krótkiego pobytu w piekle: nie wolno dotykać cudzych rzeczy, należy odmieniać skrótowce, a przyniesienie kawy albo wody może zająć wieki. Przede wszystkim jednak przekonał się, że oficjalny system to jedno, a to, jak się w nim funkcjonuje – zupełnie coś innego. I że nawet diabeł może dostrzec człowieka w człowieku, a człowiek człowieka – w diable.